Dönemin padiþahý Sultan II. Selim, Mimar Sinan'a þanýna yakýþýr bir camii inþa etmesini buyurmuþ. Sinan hemen kollarý sývamýþ Selimiye camisini yapmaya baþlamýþ. Temeller kazýlmýþ, iskeleler kurulmuþ. Çalýþmalar sürerken Mimar Sinan bir gün elinde bir yumurtayla çýkagelmiþ. Sonra eðilmiþ ve yumurtayý inþaat kumuna kýrmýþ ve baþlamýþ karýþtýrmaya.. Görenler þaþýrmýþ tabii. Bir müddet sonra "Tüm inþaatta bu harcý kullanacacaðýz" diye buyurmuþ. Sýrf bu harç olayý için Edirne Karaaðaç'ta bir çiftlik kurdurtmuþ. 30.000 tavuðun her gün düzenli olarak yumurtalarý toplanýp kumla ve kille karýþtýrýlýp camide kullanýlmýþ. Ýnþaat hýzla ilerliyormuþ. Ama Mimar Sinan bir gün ortadan kaybolmuþ. Her yeri aramýþlar, ama Mimar Sinan'ý kimse bulamamýþ. Tam 8 yýl sonra Mimar Sinan çýkagelmiþ. Caminin kaldýðý yerden devam etmesini buyurmuþ. Sultan Selim inþaatýn 8 yýl beklemesine çok sinirlenmiþ: "Tez getirin Sinan'ý" diye buyruk çýkartmýþ. Sultan Selim bu tüm saray efradý korkudan tir tir tiriyor, Selim'in gazabýndan korkuyorlarmýþ. Mimar Sinan gayet sakin huzura çýkmýþ. Selim "anlat" demiþ sadece, gözlerinden þimþekler çakýyormuþ. Sinan kendinden emin, temelin saðlam olmasý için zaman gerektiðini söylemiþ ve : "Hesaplarýma göre 8 yýl gerekiyordu" demiþ. Sultan Selim diyecek biþey bulamamýþ.